Ah aska ulasmak...
Sen benim hüzün yanimsin. Günesin vurmadigi gölgede kalan yanim. Kimselerin bilmedigi kendime sakladigim. En cok ayazda kalmis olup da rüzgara savuramadigim, alip alip defalarca sineme sardigim yanimsin. En cok kanayan yarama sarmaya calistigimsin. Sardikca kanayan kanadikca sardigimsin.
Sen benim hüzün yanimsin. Her dogan günle bir kez daha ümidimi yikan tarafimsin. Olmadi olmayacak dedirten hain düsmanimsin. Ah ciksa gelse simdi, diyecek kadar kendimi kaptirdigim safligimsin. Ciksa ve gelse, alsa ve götürse, diye cirpan kanadimsin. Ve her defasinda kendime kirk kez söyleyip kirk kez yanildigimsin.
Sen benim hüzün yanimsin. Söküp atamadigim umut ciceklerini gömdügüm topragimsin. Bahar gelir yeserir diye yagmur, camur, kar kis demeden suladigimsin. Olur da bir gün acarsin diye bekledigim sevdamsin. Sevda cicekleri acar mi bilinmez ama umuduna umudumu bagladigimsin. Sen benim hüzün yanimsin. Dar vakitte bulup tez zamandaki kaybimsin. Ne olur kal benimle dedirtecek kadar yalvardigimsin. Sensiz hayati istemiyorum diyecek kadar ucurumdan kendimi attigimsin. Geceyle gündüzümü, yanlisla dogrumu karistiran arafimsin. Sahi sen benim soldan soldan vuran yanimsin.
Sen benim hüzün yanimsin. Sensizken anlamini yitirdigim hayatimsin. Bütün kelimelerime yükledigim anlamsin. Sen diye baslayip da bitiremedigim üc noktamsin. Sen, sen ille de sen diye durup durup nefes aldigimsin. Sen varsan ben varim dedirtecek kadar kendimi hice saydigimsin. Kaderi kaderime yazilsin diye her gün Yaraticiya yalvardigimsin. Aklimda, yüregimde ve duamda olansin.
Sen benim hüzün yanimsin. Bakisina hasret kaldigim, sesine özlemle baglandigimsin. Özlemim, hasretim, bakmaya doyamadigimsin. Bahtima doganimsin. Olmazsa olmazimsin. Nefretim, öfkem, kinim, sevincim, umudum, düsüm, rüyam, hayalim ama en cok aglatan, en cok da kanatansin. Sen tarifi imkansiz askimsin. Cansin. Candasin.
