Soguk bir kis gecesi, üsürsün... Sarilirsin kalbine. Teninde kis, ayrilik ve keder ice kapanis mevsimi. Kuslar da göc etmis bir sabah yalnizliginda. Etrafina bakip kimsecikleri göremezsin, en sevdigini aslinda göremezsin. Kuru bir soguk kaplar her yani, soguk rüzgarlar istila eder sicak mevsimini. Tadi yoktur bu sarkilarin, yiyemezsin sairin duygusal siirlerini. Ölmek gibi bir derdin yok, ölümü beklemeden saplarsin yüregine tüm acilari ve yutkunursun Azrailin pencesinde. Sokulur koynuna yillar ve icinde biriken yalnizligi birakirsin bir kis tortusuna. Ve sonra yildizlar icinden gecer, yillar gecer. Edebiyat yokuslarinda kayiyor gönül, kiriliyor kalp tüm sarkilara, siirlere. Sonra yine üsürsün yalnizliktan, kis hükmünü sürer teninde.