Siz hic bir ruha asik oldunuz mu
Hare oldu.
Öfkelendiginde nasil baktigini bilmeden,
gülümsemesinden bir nefret boyu kadar uzakken
aci kahve kokusuyla sinandi kalbi.
Atesi sevmek cercevedeki bir resmi sevmek gibiydi benim icin.
Üzülüyordum, kiriliyordum, heyecanlaniyordum.
Bazen cehennemin atesten labutlari olanca agirligiyla ciliz
bedenimin üzerine devriliyordu, cogu zaman hissedebilecegim
en ufak duygunun zerresini birakmiyordu benligime.
Oysa cansiz bir resimde hep ayni bakan suretten ibaretti,
ne zaman baksam buz gibi, ne zaman baksam ates...