Kusaginin cok üretken sairlerinden biri Ali Özgür Özkarci. Siirin mutfaginda bulunmayi da tercih eden, ayni zamanda gözü pek elestiriler kaleme alan bir yazar.
Dört Köseli Kambur, Ali Özgür Özkarcinin ilk öykü kitabi ama Türkiye Üclemesinin ikincisi. Üclemenin ilk kitabi Bitik Ülke Son Ati adli siir kitabiydi.
Dört Köseli Kamburun tasidigi dertlerin cizgisini en erken 1915e cekebiliriz. Öyküler, bir taraftan gündelik yasamdaki kodlamalari ve ötekilestirmeleri ifsa ederken, diger taraftan da yikintinin ardinda kalanlara uzaniyor.
Bu öykülerden; Ermeni denince kacirilan gözlere, bazi kelimelerden kacmaya, kacarken vurulmaya, kacmanin ta kendisine gidebiliriz. Cukurovaya cok kolay gidebiliriz. Cünkü bu metinler de bugünden, buradan oraya kaciyor. Cukurovaya.
Ali Özgür Özkarcidan dört adet demir leblebi öykü. Cignenmesi mümkünsüz.
...Sonra, artik bunun da önemi yok, diye düsündüm, mezarliktan uzaklasan adimlarim siklastikca. Tek bir cümle kaliyordu her seyin sonunda. Günlügün arasindan düsen Ermenice cümleyi tekrarladim durmadan Insanin saklanacagi yer kalmamissa vatani yoktur.
