sonra...
kendi adimi buldum harfin agaclarinda
üzerime örttüm. sarindim durmadan.
anladim ki ad
insan hamuruyla kaynayan akl-i evvelin sirri
kör oldugu ilk karanlik
gömüldügü yalan
belki de icimizi döktügümüz dünya
ars-i alaya dek yükselen karanligin
emzirdigi pür imladir.