Hicbir seyi kutsalina dönüstürmeyecek kadar postmodern bir kadin; Sedef.
Tutkulu ve bir o kadar da kibirli bir adam; Toprak.
Hesapta olmayan bir tanisma. Sedefin gözleriyle bulusan Toprakin, Gülceye
verdigi bütün sözleri rafa kaldirisi. Neye cekildigini fark edemeyen Sedefin
yasak bir askin kollarinda uyanisi. Karsi konulamayan hislerin yerini alan
dayanilmaz sancilar. Onca sanciya ragmen masal diyarinda yasanan essiz saatler.
O essizligin tüm ömre yayilan etkisi;
Eksik... Portekizcede bir sözcük var; saudade. Birine ya da bir seye duyulan tarifsiz
özlemi ifade etmek istediklerinde kullanirlar. Daha cok mazide kalan, tekrar
yasanmasi arzulanan ama yasanmayacagi bilinen durumlarin tasvirinde, tatli aci
bir hasreti anlatmak icin. Eksik kalmak ama caresinin de olmamasi. Epey merak
etmistim o hissi, simdi o kadar iyi anliyorum ki tesekkür ederim.
